یـابن الحـسـن فـدای تـو و دیـدۀ تـرت            خون جای اشک می‌چکد از چشم اطهرت

داغی نـشـسـته بـر جـگـر داغـدار تـو            در خون نشسته است دل درد پرورت

قـربان آن امـام، که در آخـرین نـفـس            سیراب گشته است به دست مطهـرت

ای سرو سرفراز جهان، سرو سربلند            از ماتم پـدر چه رسیده ست بر سرت

بــهــر تــســلــی دل درد آشـنــای تــو            صف بستـه‌اند خـیـل ملائک بـرابرت

ما را شریک درد و غم خود حساب کن            ما دل شکـسته ایم ز احوال مضطرت

دلتنگ سامرای تو هستیم و چون نسیم            مـا را بـبـر به دیـدن گـلـزار پـرپـرت

رفتی به پشت پردۀ غیبت ولی شده است            صدها هزار عاشق و عارف کبوترت

چـشم انتظار مانده زمین تا کدام روز            روشن شود جهان ز حضور منـورت

با کـثـرت گــناه « وفـایی» شب فـراق            دارد سلام و عرض ارادت به محضرت